Dag 28 - 8 november 2018
Blijf op de hoogte en volg Dick
09 November 2018 | Zuid-Afrika, Johannesburg South
DAG 28
Vannacht is het weer helemaal omgeslagen en als ik om zes uur uit bed stap zijn de wind en de regen nergens meer te bekennen en schijnt de zon. Door de gebeurtenissen dinsdagochtend ben ik iets voorzichtiger geworden met het zomaar de deur uit stappen om naar de wc/wasruimte te lopen. Ook nu hoor ik vlakbij het huisje twee beesten hard gillen en schreeuwen. Door het gaas van de voordeur zie ik niet ver voor het huisje twee bavianen-moeders met kroost zitten. Een mannetje zit op een hoge tak in een boom en geeft af en toe een harde krijs, terwijl een ander mannetje tussen de struiken loopt en de krijs steeds beantwoordt met een andere krijs. Hij is blijkbaar de aanvoerder van het stel, want als hij een schelle gil geeft rennen alle bavianen zijn richting uit. Ze zijn dan wel uit mijn zicht verdwenen, maar ik wacht toch nog maar even vijf minuten voor ik naar buiten ga. Na het ontbijt moet er vandaag weer gewerkt worden aan het "Alien Vegetation" project. Ik heb het nog eens goed nagevraagd: Het gaat daarbij om de twee succulenten "Queen of the Night" en "Prickley Pear". Deze planten hebben ongetwijfeld ook een Nederlandse naam, maar die weet ik niet. Het zijn allebei planten die met hun helgroene kleur goed opvallen tussen het dorre gras en de donkere stammen en takken van de bomen en struiken.
We vertrekken en werken in twee groepen op twee verschillende stukken grond. Rond een uur of één komen we bij elkaar voor een gezamenlijke lunch. Daarna splitsen onze wegen zich weer en maakt elke groep zijn werk af. Als we terugkomen in het bushcamp wacht ons een verrassing. Tijdens onze afwezigheid zijn de bavianen op bezoek geweest in de keuken. De vuilnisbak is ondersteboven gekeerd, de vloer ligt vol afval en vuilnis en uit elk stuk fruit, pompoen en zoete aardappel is wel een hap genomen. De aangegeten stukken liggen overal verspreid. Dus dat wordt eerst rommel opruimen voordat we op het overgebleven stukje middag in de zon kunnen gaan zitten.
Blijkbaar is er etenswaar genoeg op voorraad, want rond zeven uur krijgen we gewoon ons avondeten voorgeschoteld alsof er niets is gebeurd.
Vannacht is het weer helemaal omgeslagen en als ik om zes uur uit bed stap zijn de wind en de regen nergens meer te bekennen en schijnt de zon. Door de gebeurtenissen dinsdagochtend ben ik iets voorzichtiger geworden met het zomaar de deur uit stappen om naar de wc/wasruimte te lopen. Ook nu hoor ik vlakbij het huisje twee beesten hard gillen en schreeuwen. Door het gaas van de voordeur zie ik niet ver voor het huisje twee bavianen-moeders met kroost zitten. Een mannetje zit op een hoge tak in een boom en geeft af en toe een harde krijs, terwijl een ander mannetje tussen de struiken loopt en de krijs steeds beantwoordt met een andere krijs. Hij is blijkbaar de aanvoerder van het stel, want als hij een schelle gil geeft rennen alle bavianen zijn richting uit. Ze zijn dan wel uit mijn zicht verdwenen, maar ik wacht toch nog maar even vijf minuten voor ik naar buiten ga. Na het ontbijt moet er vandaag weer gewerkt worden aan het "Alien Vegetation" project. Ik heb het nog eens goed nagevraagd: Het gaat daarbij om de twee succulenten "Queen of the Night" en "Prickley Pear". Deze planten hebben ongetwijfeld ook een Nederlandse naam, maar die weet ik niet. Het zijn allebei planten die met hun helgroene kleur goed opvallen tussen het dorre gras en de donkere stammen en takken van de bomen en struiken.
We vertrekken en werken in twee groepen op twee verschillende stukken grond. Rond een uur of één komen we bij elkaar voor een gezamenlijke lunch. Daarna splitsen onze wegen zich weer en maakt elke groep zijn werk af. Als we terugkomen in het bushcamp wacht ons een verrassing. Tijdens onze afwezigheid zijn de bavianen op bezoek geweest in de keuken. De vuilnisbak is ondersteboven gekeerd, de vloer ligt vol afval en vuilnis en uit elk stuk fruit, pompoen en zoete aardappel is wel een hap genomen. De aangegeten stukken liggen overal verspreid. Dus dat wordt eerst rommel opruimen voordat we op het overgebleven stukje middag in de zon kunnen gaan zitten.
Blijkbaar is er etenswaar genoeg op voorraad, want rond zeven uur krijgen we gewoon ons avondeten voorgeschoteld alsof er niets is gebeurd.
-
09 November 2018 - 05:08
Jan En Riet:
Hoi Dick,
Dat maakt het wel spannend zo smorgens vroeg een leeuw voor je deur, het is even wennen.
Wat een leuke olifanten/leeuwen foto's.
Nou nog veel plezier maar zo te lezen zal dat wel lukken.
Groetjes Jan en Riet
-
09 November 2018 - 05:09
Lucienne:
We genieten volop van alle verhalen. Wat een mooie en bijzondere ervaring.
Prachtige foto’s Dick. Veel plezier. -
09 November 2018 - 07:22
Henk Kleiman:
Hoi Dick,
Mooie verhalen, we zitten er steeds naar uit te kijken, wel een beetje wennen, dat wanneer je uit je bed rolt, niet alleen een vogeltje hoort zingen, maar een leeuw of baviaan voor je deur ligt te wachten, hahaha.
Toch een beetje thuis gevoel, i.p.v. de katten.
En dan nog op visite komt en al, ik begrijp het al, zelfs daar moet je je fiets op slot zetten, en je deur goed afsluiten.
Maar beter de bavianen op visite, dan een leeuw of een olifant, want dan was er niet veel meer te eten geweest denk ik, nu kon men er nog een stuk van afsnijden, je zit tenslotte in de wildernis, dus was er voldoende over.
Hier gaat alles gewoon zijn gangetje, het wordt wat frisser, en wat regenachtiger, de kleuren van de herft zetten door en we gaan gewoon naar ons werk, zoals de baas van ons verwacht.
We praten veel over je, en beleven de avonturen met je mee, bij het lezen van je blog.
Geniet, en doe voorzichtig, en doe het wasvrouwtje de groeten van ons.
Liefs,
Marianne en Henk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
