Dag 38 - 18 november 2018

DAG 38
Geheel buiten mijn patroon van de laatste weken slaap ik uit tot acht uur. Meestal ben ik de eerste die wakker is om 6 uur en dan ga ik gelijk naar de wc/wasruimte. Lekker rustig. Daarna heb ik dan ook alle tijd om op mijn gemak te ontbijten, terwijl van de rest de één na de ander verschijnt. Door Balule (dit stuk natuurreservaat) loopt een spoor waarmee delfstoffen vanuit de mijnen worden vervoerd. Vannacht is er een olifant door de trein aangereden. De olifant was natuurlijk dood.
Na de schoonmaak rijden we naar de waterval waar we vorige week eigenlijk heen wilden gaan. We parkeren de auto ergens langs de weg en vanaf daar is het een hele klimpartij om bij die waterval te komen. Het is inderdaad een waterval met water en als ik met mijn voeten in het meertje ga hangen voelt het behoorlijk koud aan. Vanaf daar gaan we naar een restaurantje om er te lunchen. Na de lunch rijden we terug naar het basiskamp. Craig wil graag dat we het avondeten bij hem komen klaarmaken en opeten. Er komt vanavond iemand uit Zimbabwe met hem praten over het aldaar opzetten van een anti-stropers eenheid als de Black Mamba´s. Hij vindt het belangrijk dat wij daarbij zijn. Dus om zes uur rijden we weer naar Nonwane, waar de meneer uit Zimbabwe eerst met ons mee-eet en vervolgens met Craig in gesprek gaat. Wij zitten er natuurlijk een beetje voor zoete koek bij en snappen niet zo goed wat we erbij doen. Als het gesprek even stilvalt maken wij van die gelegenheid gebruik om op te stappen. Door het pikdonker rijden we over de zandwegen terug en zien in het licht van de schijnwerper nog een kudde olifanten. Die blijven volgens mij dag en nacht dooreten. Ze verteren hun voedsel ook slecht en daarom zijn hun bolussen een dankbare bron van voedsel voor heel veel andere dieren. Voor ons doen komen we laat aan in het bushkamp en iedereen verdwijnt dan ook direct naar bed.