Dag 32 - 12 november 2018

DAG 32
Na het ontbijt rijden we naar Hoedspruit voor de wekelijkse boodschappen. Wij rijden alleen maar mee heen en weer naar het stadje, want de boodschappen voor het kamp worden door één van de leden van de staff gedaan. Eerst breng ik mijn vuile was naar de wasserij en haal de schone was weer op. Trots laat de mevrouw van de wasserij zien dat ze de winkelhaak in mijn broek heeft gerepareerd. Ik ben niet echt kapot over de reparatie, maar ik vind het allang lief van haar dat ze de moeite heeft genomen. Dan ga ik weer een kopje cappuccino drinken in de zaak die ik vorige week per ongeluk ontdekte. Ook loop ik zelf de "Pick and pay" nog even binnen. Als ik naar buiten kom zie ik iedereen alweer verzamelen bij de auto. Dus instappen, naar het kamp rijden, boodschappen uitladen en opbergen in de keuken. Als we het kamp verlaten sluiten we tegenwoordig vanwege de bavianen de luiken en de deur van de keuken.
Na de lunch hebben we even niks te doen tot we om half vier een gamedrive gaan maken. Tijdens die tocht zien we helaas weinig. En om zes uur rijden we terug voor het avondeten.
De staff van het kamp bestaat uit twee vaste krachten, die elk de beschikking hebben over een landrover en die om de beurt de avondmaaltijd bereiden. De samenstelling van de groep wisselt iedere week met het komen en gaan van de bewoners.
Er komen vrijwilligers, zoals ik, voor een paar weken. Meerdere keren zijn het ook vrijwilligers die hier al eerder zijn geweest. Die komen dan meestal vier weken naar Z-Afrika en komen dan de twee eerste of twee laatste weken hier goedkoop doorbrengen. De andere twee weken hebben ze dan vaak een verblijf of rondreis geboekt (duur) in het Kruger NP. Er zijn ook vrijwilligers die hier komen om een onderzoek te doen of een afstudeerproject op poten te zetten. Zolang er in het basiskamp plaats is verblijven ze ook hier, maar anders verblijven ze in het researchcentrum waar Craig ook woont. Hij heeft hier op het kamp ook een huisje en hij komt ook regelmatig langs, maar overdag is hij vaak te druk met het regelen van andere zaken. Zelf kunnen en mogen we ons natuurlijk niet zelfstandig door het park bewegen en we zijn dus altijd gebonden aan vervoer per landrover.
De zonnepanelen in het kamp leveren maar zeer beperkt stroom.
Als we 's morgens naar onze bestemming rijden stoppen we altijd eerst bij het hoofdkantoor waar iedereen zijn telefoon kan opladen.
Als we dan 's middags terugkomen rijden we altijd weer langs het hoofdkantoor om de opgeladen telefoons op te halen.
Tijdens de bereiding van het avondeten wordt er verteld dat er mensen van de Franse televisie mee komen eten. Na het eten zullen ze Craig een interview gaan afnemen, dat hier in het kamp wordt opgenomen.
Inderdaad worden er even later, terwijl wij al zitten te eten, een mijnheer en mevrouw bij het kamp afgeleverd. Ze schuiven aan en na de maaltijd beginnen ze met het interview. Nu hebben wij zijn verhalen inmiddels al een paar keer gehoord, maar voor de Franse televisie zijn ze vast nieuw. Als die twee weer vertrekken herneemt het normale kampleven weer zijn gang. Ik zeg iedereen welterusten en ga mijn stukje schrijven en dan naar bed.