Dag 31 - 11 november 2018
Blijf op de hoogte en volg Dick
13 November 2018 | Zuid-Afrika, Johannesburg South
DAG 30 (de thuis-secretaresse is een klein stukje vergeten te plaatsen)
Ook nu gaan we er heen. Nadat ik een pizza pepperoni en drie biertjes heb genuttigd rijden we weer terug naar ons basiskamp. Daar zoekt iedereen zijn huisje weer op en snel daarna is het donker en stil.
DAG 31
Het is weer zondag, dus na het ontbijt beginnen we met de wekelijkse schoonmaakbeurt van het kamp. De keuken, de gemeenschappelijke ruimte en de wc/wasgelegenheid ogen daarna weer fris. De huisjes zijn ook weer geveegd en de paden geharkt. Kortom: de rest van de zondag kan beginnen. Het plan is nu naar een waterval te gaan waar wel veel water naar beneden komt. Helaas komt er wat tussen.
Ergens in de elektrische bedrading om het park moet een lek zitten, want er is gemeten dat het hek niet meer overal even sterk onder stroom staat.
Dat wordt dus verder meten en zoeken en het vinden van een oplossing voor het probleem, helaas voor ons, belangrijker dan ons wekelijkse uitje. We besluiten in de landrover mee te gaan op zoektocht. Als de conclusie is, dat het lek aan de overkant van de Olifantsrivier moet zitten, lopen we over de spoorbrug naar de overkant. Het is zo'n mooie oude brug en ik beschouw deze tocht er overheen alleen al als een uitje. Her en der wordt de spanning op het hek gemeten, maar er kan momenteel niets anders gedaan worden dan wachten tot morgen op de mensen die er echt verstand van hebben er weer zijn.
We zijn nu toch in de buurt van "The three bridges" en er is niet veel voor nodig om iedereen over te halen hier dan ook maar gelijk te lunchen.
Daarna rijden we terug naar het kamp. Het vermoeden bestaat dat het geknoei met de spanning van de elektriciteit op het hek te maken heeft met eventuele voorbereidingen vannacht door het hek het park in te sluipen. Na het avondeten (en de afwas) stappen we dan ook in de landrover om in het donker te gaan posten op een hooggelegen punt vlak bij "The three bridges". Maar ja, hoe lang moet je wachten. Dat is natuurlijk eigenlijk ook de taak van de Black Mambas. Kortom, om een uur of kwart voor elf gaan we zonder resultaat terug naar het kamp. Als we daar aankomen is het laat genoeg om gelijk naar bed te gaan.
Ook nu gaan we er heen. Nadat ik een pizza pepperoni en drie biertjes heb genuttigd rijden we weer terug naar ons basiskamp. Daar zoekt iedereen zijn huisje weer op en snel daarna is het donker en stil.
DAG 31
Het is weer zondag, dus na het ontbijt beginnen we met de wekelijkse schoonmaakbeurt van het kamp. De keuken, de gemeenschappelijke ruimte en de wc/wasgelegenheid ogen daarna weer fris. De huisjes zijn ook weer geveegd en de paden geharkt. Kortom: de rest van de zondag kan beginnen. Het plan is nu naar een waterval te gaan waar wel veel water naar beneden komt. Helaas komt er wat tussen.
Ergens in de elektrische bedrading om het park moet een lek zitten, want er is gemeten dat het hek niet meer overal even sterk onder stroom staat.
Dat wordt dus verder meten en zoeken en het vinden van een oplossing voor het probleem, helaas voor ons, belangrijker dan ons wekelijkse uitje. We besluiten in de landrover mee te gaan op zoektocht. Als de conclusie is, dat het lek aan de overkant van de Olifantsrivier moet zitten, lopen we over de spoorbrug naar de overkant. Het is zo'n mooie oude brug en ik beschouw deze tocht er overheen alleen al als een uitje. Her en der wordt de spanning op het hek gemeten, maar er kan momenteel niets anders gedaan worden dan wachten tot morgen op de mensen die er echt verstand van hebben er weer zijn.
We zijn nu toch in de buurt van "The three bridges" en er is niet veel voor nodig om iedereen over te halen hier dan ook maar gelijk te lunchen.
Daarna rijden we terug naar het kamp. Het vermoeden bestaat dat het geknoei met de spanning van de elektriciteit op het hek te maken heeft met eventuele voorbereidingen vannacht door het hek het park in te sluipen. Na het avondeten (en de afwas) stappen we dan ook in de landrover om in het donker te gaan posten op een hooggelegen punt vlak bij "The three bridges". Maar ja, hoe lang moet je wachten. Dat is natuurlijk eigenlijk ook de taak van de Black Mambas. Kortom, om een uur of kwart voor elf gaan we zonder resultaat terug naar het kamp. Als we daar aankomen is het laat genoeg om gelijk naar bed te gaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
